یادداشت عذرا امینی

        خرداد ۱۳۴۲ ، در آستانه ی محرم.
.
.
طلبه ی جوان که ۲۴ بهار از سنّش می‌گذشت، مامور شد پیغام حسین زمان را به علمای مشهد برساند.
رساند اما اشباع نشد.
حالا که ماموریتش به پایان رسیده بود، تصمیم گرفت خودش هم خط شکن باشد!
سینه اش زاغه ی روضه بود.
راهی بیرجند شد ، تا در آنجا منبر برود و پنجره ای بگشاید رو به کربلای زمانه.
شمر های امروز را_ از صهیونیزم بین الملل گرفته تا شاهِ میهن_ به مردم نشان بدهد، بعد روضه ی فیضیه بخواند؛ که فیضیّه یعنی نمونه ی کربلا در عصر حاضر. طلّاب به خاک و خون کشیده شده، یعنی یاران عاشورایی حضرت روح‌اللّه.