یادداشت آرزو حسام

        کنج یه کتاب‌فروشی این کتابو دیدم، من عاشق داستان کوتاهم و عناوین داستان‌های این کتاب برام جالب بود‌. خلاصه با ژست حمایت از نویسنده‌های جوان و تازه‌کار خریدمش؛ اما با خوندن چند خط از اولین داستان خورد تو ذوقم‌. نثر کتاب به شدت ضعیفه، طوری که انگار داری از روی دفترچه خاطرات روزانه‌ی یه نفر می‌خونی. همه‌ی داستانا در مورد روزمرگی بود، بعضیا ایده‌ی جالبی داشتن اما بدون استثناء همه نصفه و نیمه و بدون پایان بندی مناسب رها می‌شدن. شایدم نثر کتاب با هدفش یعنی نشون دادن روزمرگی متناسب باشه. خیلی تلاش کردم نکته‌ی مثبتی از این کتاب بیرون بکشم اما متاسفانه موفق نشدم.