یادداشت

        یه مجموعه داستان ساده رو روان که میشه راحت خوندش، اما به جز کتاب «از دو که حرف میزنم...» همیشه آخر خواندن کتابهای موراکامی میگم «خوب که چی؟» انگار تهشو نمیفهمم و بهم نمیچسبه