یادداشت حرمان

        میلیشیا برای من یک روایت نزدیک و داستان دار است. از زندگی یک شخصی که درون تشکیلات است  نه به خاطر آرمان خودش یا جمع بلکه به خاطر تعلقش... تمام زندگی‌اش را نیز می‌گذارم پای همین تعلق!
و یک روایت دوم از انسانی که زمانی پای آرمان‌هایش ایستاده برای آنها دویده و جان کنده، حالا اما دور از خانواده و کاشانه به علاقه اش می پردازد... داستانی که شاید در کهن سالی سراغ من هم بیاید!
میلیشیا را توصیه میکنم به همه‌ی رمان خوان‌هایی که قلم شیوا و جذاب می‌پسندند...