یادداشت راضیه بابایی

        سفر به دنیای ناشناخته‌ها

جلد دوم سفرنامه ابن بطوطه هم به پایان رسید. کتابی که روایت سفرهای یک جهانگرد مراکشی به دنیای کهن را به ما ارائه می‌دهد. او با همت بسیار و گذران زمان طولانی، با جهاز سفری که قابل مقایسه با روزگار ما نیست، جهان را زیر پا گذاشته است.
از افراد مختلف  گفته، کرامات بسیار دیده، در محضر پادشاهان و سلاطین بوده و آداب و رسوم حکومتها را در نواحی مختلف تجربه کرده و بعد از بیست و پنج سال سفر در کشور خود آرام گرفته است.
شگفتی هایی که او در این جلد ما را به دیدن  آن دعوت کرد بیشتر مربوط به نواحی هندوستان،پس از آن چین و در نهایت آفریقا می باشد.نوع رفتار حاکمان هند واقعا عبرت آموز بود با اینکه اسما مسلمان بودند در خونریزی و خشونت دست سایر حکومتها را بسته بودند. در کنار این ویژگی چنان در بذل و بخشش هدایا و مناسب حکومتی اسراف می نمودند که اگر بخت با مسافری یار بود می توانست ثروتی هنگفت به هم بزند.
البته قوانین عجیب و غریب هم کم نداشتند و ابن بطوطه حوادث جالب و البته تا حدودی ترسناک را از سر گذرانده است.‌
 و اما سرزمین چین؛ در آن دوران نسبت به سایر بلاد از نظر کشورداری و ابداعات و اختراعات پیشتاز و جلوتر بوده است. ابداعات آنها  جالب توجه و کشورشان در حد قابل قبولی از پیشرفت سیاسی، فرهنگی و اجتماعی قرار داشت.
بعد از ِآن هم با آفریقایی که خواستگاه سیاهان است آشنا می‌شویم. بدویت و رفتارهایی که از دوران کودکی و عدم رشد بشر  باقی مانده است در سرزمین‌های مرکزی آفریقا  دیده می‌شود.
آدم‌خواری و برهنگی و ملخ خواری در آن دوران و آن سرزمین رواج داشته است. اما با این حال صداقت و پاک دستی نیز در رفتار حاکمان آفریقایی بیشتر از نواحی دیگر گزارش شده است.

 در مجموع آنکه با خواندن مقرری هر هفته سفرنامه، خود را به حوادث قرن هشتم می سپردم و زندگی دیگری را تصور می‌کردم. خوراک پوشاک نحوه تولد و ازدواج و جشن‌ها و عزاداری ها، آداب زندگی و شکار و سفر و دینداری متفاوتی را تجربه می‌کردم و از خود می پرسیدم زندگی در کدام دوران بهتر است؟ 
زندگی سریع و مدرن امروز ، که ما را  به یک فرم و سبک خاصی  از آن سوق داده است و تنوع و تکثر را در لایه های زیرین خود پنهان کرده یا روزگاری که افراد با کمال آرامش و آهسته در بوم و اقلیم خود زندگی می کردند و مسکن و خوراک و پوشاک خاص خود را داشتند. 
پاسخ به این سوال آسان نیست اما سفرنامه ها مواقفی هستند که ما را به تأمل در این  سوال دعوت می‌کنند.
چون در بعضی بخش ها  شرح سفر منجر به ردیف کردن اسامی و افرادی بود که برای خواننده امروزی معنایی ندارد لذا امتیاز اثر را ۴ در نظر می‌گیرم.
و سخن آخر اینکه سفرنامه ابن بطوطه قابل توصیه به اهل پژوهش و دوستداران سفر‌ در زمان و یک سند تاریخی ارزشمند است.

#سفرنامه_ابن_بطوطه_جلددوم
#نشر_کارنامه
#ترجمه_محمدعلی_موحد

https://eitaa.com/vazhband