یادداشت ثنا احمدی

        از جمله کتاب‌های بدی بود که خوندم
علاوه بر این که خیلی خیلی خاطرات و نکات ضد و نقیض داشت به شدت خاله زنکانه هم بود و ارزش‌مندی تاریخی نداشت (البته به نظر من)
وقتی که خوندمش کاملا متعجب شدم از این که چرا خیلی دیگه از کتاب‌های تاریخ معاصرمون از این کتاب به عنوان مرجع نام می‌بردند(شاید چون اون کتاب‌ها هم دنبال همین خاله زنک بازی ها بودند.)
به هر جهت وظایفی که از یک روایت تاریخی انتظار می‌رفت بر آورده نشده‌بود و بیشتر شبیه خاطرات روزانه بود.