یادداشت ایمان نریمانی

        نقد هارا که میخواندم احساس کردم دوستان در حق این کتاب کم لطفی می کنند. این کتاب شاید از نظر داستان خیلی حرفی برای گفتن نداشته باشد یا حتی از نظر ادبی خیلی فاخر نباشد اما به نظر من از نظر محتوا و فلسفه ای که پشت داستان هست بسیار تامل برانگیز و خواندیست.
به خصوص برای نسل کم اعتماد به نفسی که برای جلب توجه و دوست داشتن دیگران دست به هر کاری میزند. راستش را بخواهید من نتوانستم آدام بیس را بخاطر کاری که کرد سرزنش کنم چون به نظرم همه ما کم و بیش مشکل او را داریم. طوری حرف میزنیم که دیگران دوستمان داشته باشند، طوری لباس میپوشیم که جلب توجه کنیم و دائما درگیر به نمایش گذاشتن چیز هایی در شبکه های اجتماعی هستیم که در نظر دیگران جالب باشد. ما هم مثل آدام بیس از معمولی بودن بیزاریم و به آدمهایی که شهرت بیشتری دارند حسودی می کنیم و دوست داریم جای آنها باشیم.