چیز بی‌سر و ته و بی‌خودی بود. انگار شخصیت ناطور دشت بزرگ شده ولی هنوز از اینکه زندگی رو به کتفش می‌گیره پشیمون نیست. معمولاً کتاب‌هایی که هوتن شکیبا می‌خونن رو دوست دارم. این یکی جالب نبود. بیشتر بریده‌های مثلا عمیق و مفهومی خوبی برای اینتساگرام داشت که البته به‌نظرم اکثراً بی‌خود بودن.
