یادداشت mahi🩷

        کتاب خیلی فوق العاده ای بود.نه از نظر ظاهری یا داستانش بلکه از نظر باطنی و مفهومی.ظاهر داستان و متنش ساده بود فراز و نشیب و هیجان خیلی کم داشت ولی قشنگترین مفهوم رو به شما میده ، شما بعد این کتاب با خودتون فکر میکنید که زمانی که پا به این دنیا گذاشتید تا الان چقدر زندگی کردید؟فقط زنده بودید؟ یا کمی هم این زنده بودن شما چاشنی زندگی رو داخل خودش داشته ؟ بعد خوندن این کتاب دلت میخاد که فقط زنده نباشی بلکه هرروزت رو جوری زندگی کنی که‌ انگار روز آخرته ،جوری زندگی کنی که وقتی شب سرت رو روی بالشت گذاشتی بدون هیچ حسرتی به خواب بری .جوری زندگی کنی که اگه بهت گفتن امروز آخرین روز زنده بودنته ،هیچ ترسی نداشته باشی و با خیال آسوده و بدون هیچ حسرتی آخرین روزتو بپذیری.
از خودتون این سوالو میپرسید که :
اگه امروز روز آخرم باشه من چقدر زندگی کردم ؟،چقدر از ثانیه هام رو لذت بردم ؟ چقدر از کارهایی که دوست داشتم انجام بدم رو انجام دادم و چقدرشون به فردایی که معلوم نیست باشه موکول کردم؟ چقدر از زمان زندگیم رو صرف حرفای بی ارزش بقیه کردم؟چقدر به خودم اهمیت دادم؟
واقعا وقتی بعد خوندن این کتاب این سوالات رو از خودم پرسیدم فهمیدم که‌کتابی که باطن داشته باشه با کتابی که فقط ظاهر داره چه فرقی داره یا کتابی که بعد تموم کردنش هیچ سوال مفیدی از خودت نمیپرسی .
اگه میخاید کمی زندگی کنید در بین زنده بودنتون ،پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونید🌱