یادداشت پرنیان صادقی

        دختری در قطار» روایتی از زندگی سه زن« راشل،مگان واناست» .داستان هربار توسط یکی از شخصیتها روایت میشود که به نوعی قضاوتهای شخصی هر یک از انها در بروز مشکلات به وجود امده است.در ۴۰ صفحه ابتدایی، رمان هیچ گونه جذابیت ویا هیجانی ندارد وتنها به اشنایی با افکار وزندگی راویان میپردازد که در ابتدا کمی گنگ به نظر میرسد .داستان فضا سازی بسیار خوبی دارد ،اما توصیفات نویسنده تقریبا زیاده از حد است وممکن است در ابتدا خواننده را بی حوصله کند اما در روند داستان، شکلی معما گونه به خود میگیرد و کشش لازم رابرای کشف معما در خواننده ایجاد میکند.راشل شخصیت اصلی داستان زنی افسرده،بیکار و الکلی ست که از همسرش جدا شده است ودرگیری اصلی اش نیز رهایی از الکل وعشق به همسر سابق اش است .زندگی هر سه زن به موازات هم روایت میشود و از میانه داستان به بعد بهم گره میخورد.در ابتدا گمان میشود که با یک رمان عشقی مواجه هستیم اما بعد معماهای زیادی در ذهن شکل میگیرد.اگر چه داستان هیجان انگیزی نیست اما کشش خوبی برای خواننده به همراه دارد.