خندهی سرخ وجههای روایتنشده از جنگ را رویات میکند؛ سکوت آن را. کمتر کسی از سکوت جنگ نوشته است؛ آن سکوتی که از ناباوری هیاهو در جمجمهی سر ناگه پژواک مییابد، آن سکوتی که در میان هردو نبرد و پس از پایان جنبوجوش و بلندشدن بوی مرگ سرباز را میهراساند.
آرتا
1402/4/23
0