یادداشت Siavash Saghati
دیروز
4.1
105
"جای خالی سلوچ" داستان فقدان حضور پدر خانواده ایست در میان جامعه مردسالار ایرانی و حال چالشهایی که تک تک باقی مانده های این خانه در برخورد با خود، دیگری و جامعه با آن مواجه هستند
.
باید بگم تا به امروز بهترین رمان فارسی بود که مطالعه کردم و واقعا این اثر تنها در لایه اول خودش یک "داستان" است و در پس خود یک عمر تاریخ مردم ایران را یدک میکشد، یک نقد جدی و قابل تامل است بر طرز فکر فردی و اجتماعی ایرانیان، بر رفتار و کنش ما در خلوت و اجتماعمان، بر روابط احساسی و کاری که با یکدیگر برقرار میکنیم و البته نگاه ما بر "زن" و جایگاهش
.
در عین اینکه داستان در یک روستای حاشیه کویری می گذرد که در تلاش برای پیوستن به جنبش صنعتی شدن دیرهنگام کشور است، به نظرم میتوان محتوا را به صدها سال و جغرافیا را به کل فلات ایران تعمیم داد
.
همین، جای خالی سلوچ را باید خودت در خلوت خودت بخوانی، یک فصل تاثیر گذار و چند پاراگراف قابل علامت زدن برای بازگو کردن ندارد... تمام کتاب باید خوانده و بازخوانده شود
.
بخوانیدش، از کتابهایی که باید خواند.
0
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.