یادداشت رها

        راه های نرفته، سعی های نکرده، حرفهای نگفته، و دنیایی که همیشه این همه براق، ردیف و بر وفق مرادمون نیست. یه جایی تو زندگی هامون هست که بالاخره با یه خلا بزرگ ذهنی و قلبی مواجه میشیم و می رسیم  اول جاده ای که تهش می رسه به پوچی مطلق
خیلی ها به تهش نمی رسن البته چون اون وسط ها دست آویزهای متفاوت و رنگارنگی پیدا میکنن که مسیرشون رو به جاده های دیگه ای تغییر میده. با این وجود مابین تمام اون جاده ها و دست آویزها یکیشون هست که از بقیه وسوسه برانگیزتر و خطرناک تره... اونی که میره سراغ فلسفه و معنویات ، که به قول داستان اگر به بی راهه بره آخرش می رسه به فروپاشی ذهنی و به جنون کشیده شدن مسافرهاش

همه ی حرف کتاب این بود که چطور می تونیم به زندگی هامون معنا و مفهموم تازه و متفاوتی ببخشیم که ما رو قادر کنه که از این مسیر پر پیچ و خم به سلامت عبور کنیم!؟
و اما جواب : اینکه مهم نیست در این دنیای گسترده چقدر معمولی و از نظر جسمی ضعیف باشیم، این هنر رقصیدن با مشکلاتمون هست که از ما آدم ها موجودات قدرتمندی می سازه. اون لحظه ای که دست به انجام درست ترین کار ممکن می زنیم بدون اینکه نظرات و عقاید دیگران اهمیت و ارزشی برامون داشته باشه، اون لحظه ست که می تونیم از همین هستیِ به ظاهر کوچیک و بی ارزشمون نهایت لذت رو ببریم و ته قلبمون خوشحال باشیم که در این مسیر، یک قدم دیگه رو با افتخار و رو به جلو برداشتیم
****

یک امتیازی که کم میکنم فقط واسه اینه که فکر کنم تو این کتاب نزدیک 40 تا بسته سیگار کشده شد که واقعا هم لزومی نداشت.یعنی من دیگه اون  آخرهای کتاب کم کم احساس خفگی بهم دست داده بود 
:)))