یادداشت zed_bml
1404/1/6
دعای ابو حمزه یکی از پناهگاه‌های امن من است در برابر دنیا. دقیق نمی‌دانم از کی، شاید از همان اولین برخوردم با دعا یعنی روزهای نوجوانی و سحرهای ماه مبارک مسجد ارک. و حالا بعد از خواندن این کتاب ، انگار که از نو این پناهگاه را کشف کرده ام و قدرش را بیش از پیش می‌دانم!
کتاب، شرح فراز به فراز دعای ابوحمزه‌ی ثمالی است بر اساس منظومه‌ی فکری استاد صفائی حائری. به همین دلیل توصیه می‌کنم خواندنش بعد از آشنایی حداقلی با این منظومه ی فکری باشد -مثلا بعد از خواندن کتاب رشد ایشان- و اگر جمع خوانی بشود همراه با شرح و تفسیر که چه بهتر. من شخصا نیمی از بهره ام از کتاب را مدیون جلسات جمع خوانی و تفسیر در مدرسه عین صاد هستم. علت نامگذاری کتاب هم در آخرین صفحه‌ی آن و در شعری از استاد به زیبایی آورده شده. من دوست داشتم که ای کاش قبل از شروع کتاب اول آن صفحه را می‌خواندم
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.