یادداشت فاطیما بهزادی

        «بیمار خاموش» یک تریلر روان‌شناختی جذاب، پرفراز و نشیب، و پر از پیچش‌های ذهنی است که گرچه گاهی از واقعیت‌های علمی روان‌شناسی فاصله می‌گیرد، اما توانسته با نثر روان و فضای رازآلود، مخاطب را تا آخرین صفحه با خود همراه کند. برای دوستداران معما و رازهای روان‌شناختی، این کتاب یک انتخاب عالی است.


نکات برجسته این کتاب از نظر من:

📘 روایت غیرخطی و معمایی: داستان با فلاش‌بک‌ها و تغییر زاویه دید خواننده را به بازی ذهنی می‌کشاند. خواننده تا پایان نمی‌داند واقعاً چه کسی قربانی است و چه کسی مقصر.

🧠 درون‌مایه روان‌شناسی: اگرچه روان‌درمانی در داستان حضور پررنگی دارد، اما بیشتر به عنوان بستری برای پیشبرد معما و داستان استفاده می‌شود تا تحلیل عمیق علمی.

😶 سکوت آلیشیا: سکوت او استعاره‌ای از زخم‌های روانی پنهان است که زبان از بیان‌شان قاصر می‌ماند. همین سکوت، داستان را از کلیشه‌های رایج جدا می‌کند.

💥 پایان شوکه‌کننده: نقطه‌ی قوت اصلی کتاب، پایانی غیرمنتظره و پیچش داستانی عالی‌ست که ذهن خواننده را به چالش می‌کشد و او را وادار می‌کند بار دیگر کتاب را از نو نگاه کند.