یادداشت محمد منظری توکلی

        حیف و صد حیف از همچنین داستانی فیلم نساختن...
شخصیت های گالان و سولماز چقدر خوب بهشون پرداخته شده بود یه جاهایی عاشقشون میشی یه جاهایی اینقدر حرصت درمیاد که ازشون متنفر میشی...
و اون پایان فوق‌العاده...