یادداشت فاطمه افضلی

                ماحصل سه روز نشستن کنار سواحل خلیج فارس و مطالعه «ایران، نرسیده به امارات» ، این شد:
زبان ایراد داشت. لحن ایراد داشت. صحنه‌ها و توصیفات عمق نداشت. غرغرهای ریز نویسنده لابلای روایت خیلی اذیت‌کننده بود.
تنها چیزی که باعث شد از ادامه مطالعه منصرف نشوم، اطلاعات جدیدی بود که کتاب از بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک می‌داد.
حـُسن‌ش هم این بود که سفر به #بوموسی، با تمام روند عجیب و نیمه‌امنیتی که در کتاب ذکر شده، رفت توی فهرست «۱۰۰جایی که پیش از مرگ باید بروید»م!
‌‌