یادداشت maedeh

        کتاب رونوشت بدون اصل مجموعه‌ای از هفت داستان کوتاه است. داستان‌هایی که هرکدام در فضایی متفاوت، اغلب غیرایرانی، رخ می‌دهند.
عنوان کتاب  "رونوشت بدون اصل"  به‌خوبی روح حاکم بر این مجموعه را بازتاب می‌دهد. داستان‌ها گویی بازتاب‌هایی از آثار ادبی دیگرند، اما بدون آن‌که بخواهند تقلیدی صرف باشند.
در میان داستان‌ها با روایت‌هایی متنوع روبه‌رو هستیم: از ماجرای ورود به کشوری خیالی برای انجام آیین‌های مرگ ـ که شاید جذاب‌ترین داستان این مجموعه باشد ـ تا قصه‌ی نقاشی که عاشق می‌شود، با نوشتاری خلاقانه و متفاوت. همچنین داستان «تپه» با فضایی سیاسی و در بستر جنگ، اثری تأثیرگذار و تأمل‌برانگیز است. در میان همه‌ی این روایت‌ها، «عشق من، چاد» غم‌انگیزترین داستان مجموعه به شمار می‌رود.
رونوشت بدون اصل تجربه‌ای متفاوت و حتی تا حدی دور از انتظار بود. این‌بار از آن نثر لطیف، عاشقانه و شاعرانه‌ای که پیش تر در کتاب‌های  «بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم»و «چهل نامه کوتاه به همسرم» خوانده بودم و گمان میکردم این قلم لطیف همواره با نام ابراهیمی گره خورده، خبری نبود یا لااقل آن‌چنان پررنگ نبود. اگرچه کتاب در ایده‌پردازی تا حدی خوب عمل کرده، اما در مجموع آن ارتباط عاطفی عمیقی که با دیگر آثارش داشتم، در این مجموعه کمتر احساس شد.