یادداشت حسین

        بگذارید این جوری بگویم: حس می‌کردم که در حال گذراندن یک مهمانی لذت‌بخش عصرانه با نویسنده کتاب هستم و در حالی‌ که بیسکوییتِ سیب و دارچین با چای می‌خوریم، او از جادوی قصه‌ها و تاثیرشان بر زندگی آدم‌ها می‌گوید :))
کتاب، داستانِ میلِ همیشگی انسان‌ها به قصه‌هاست. قصه‌هایی که به قول نویسنده مثل آب برای ماهی، دور انسان را فراگرفته‌اند و حس نمی‌شوند. همه‌جای زندگی‌هایمان پر از داستان‌هاست ؛ رمان‌ها، شعرها، ترانه‌های موسیقی که گاه در چند دقیقه یک داستان فوق‌العاده می‌گویند، فیلم‌ها، سریال‌ها، انیمه‌ها، تئاترها و بازی‌های ویدیویی و خیلی جاهای دیگر. اعداد شگفت‌انگیز است! در طول هر روز، هر انسان حدود دوهزار خیال‌پردازیِ به‌طور میانگین 14 ثانیه‌ای تجربه می‌کند که سرجمع یک‌سوم طول عمرمان می‌شود. اما قصه‌ها فقط محدود به بیداری نیستند ، در رویاهایمان نیز داستان‌ها دست از سرمان برنمی‌دارند!
کتاب پر بود از تعبیرها و تصویرهای شاعرانه و زیبایی‌هایی که برای خواننده به تصویر کشیده می‌شود. خیلی از جاها موقع خواندنش، حسابی منقلب شده بودم و حس خوشبختیِ خاصی داشتم که گاهی از هم‌نشینی با کتاب‌های فوق‌العاده و نویسنده‌های دوست‌داشتنی‌شان به آدم دست می‌دهد.
زمان درستی هم خواندمش. این روزها، در فکر این بودم که برای بچه‌ها(و شاید بعدها برای بزرگ‌ترها!) کلاسی درباره خیال برگزار کنم که در آن از داستان‌ها و افسانه‌های مختلف دنیا حرف بزنیم. به نظرم صرف نظر از ارزش‌های خیال‌پردازی و تاثیرش در جهان‌بینی، اگر با دقت به داستان‌ها نگاه کنیم، پیام‌های مهمی برای زندگی بامعنا و اخلاقی  پیدا می‌کنیم. "حیوان قصه‌گو"، مشوق بزرگی برای شور و انگیزه‌م حول شکل‌دادن این کلاس بود.
توصیه می‌کنم بخوانیدش و به قول نویسنده:
از نامحتمل‌بودن خیال‌انگیز چرخش مسیر تکاملی که ما را به مخلوقات داستان تبدیل کرده است لذت ببرید؛ مسیری که پویایی درخشان و شادمانه‌ی قصه‌هایی را که می‌گوییم به ما داده است. و مهم‌تر از همه، بدانید که درک قدرت قصه‌گویی -این که از کجا می‌آید و چرا اهمیت دارد- هرگز نمی‌تواند تجربه‌ی شما را از قصه تنزل بدهد. بروید و در یک رمان غرق شوید، متوجه خواهید شد.