یادداشت امیررضا

        لاهیری تو ۲۵ سالگی با زبان ایتالیایی آشنا میشه، زبانی که تبدیل به زبان سوم اون بعد از بنگالی(زبان مادری جومپا در هند) و انگلیسی میشه.
جومپا پس از ۲۰ سال یعنی در ۴۵ سالگی بالاخره تصمیم میگیره زبان ایتالیایی خودش رو تقویت کنه چون در طول این ۲۰ سال به شکلی سطحی این زبان رو آموخته بود.
لاهیری برای آموختن این زبان چاره ای جز غرق کردن خودش در اون زبان نمیبینه و حالا برای اینکار به رم مهاجرت میکنه و برای ۳ سال فقط ایتالیایی میخونه.
کلی واژه نامه میخونه به کلاس های اموزشی میره با مردم معاشرت میکنه و ...
وقتی تصمیم میگیره که به ایتالیایی بنویسه خیلی اذیت میشه، بار ها تلاش میکنه. نوشته هاش پر از اشتباهات دستوری و چون دایره لغات اندکی داره این کار رو بسیار مشکل میبینه چون در انگلیسی تسلط بسیار بالایی داشته اما راز موفقیت لاهیری چی بوده؟
چطور تونسته بالاخره کتابی رو مثل به عبارت دیگر به ایتالیایی بنویسه، یک زندگی نامه که در اون یادداشت ها و تأملات بسیار قشنگی در مورد زبان وجود داره.
کتاب مجموعه ای از یادداشت های اون در رم که با جمع آوری و دستی به سرشون کشیدن به این کتاب تبدیل شده.
زبان کتاب بسیار خودمونی بود و تونستم کاملا ارتباط برقرار کنم
ترجمه آقای حقیقت هم بسیار خوب بود