یادداشت نعیمک

        من تمام جلدها را خواندم و این نظر درباره تمام کتاب‌ها است. اولین نکته این که در تمام این هفت جلد ما حتی اسم شخصیت داستان را هم نمی‌دانیم. در حین خواندن بسیار پیش می‌اید که گول بخوریم و فکر کنیم این داستان زندگی‌نامه خود پروست است اما اصلاً این طور نیست و در جلد آخر متوجه می‌شویم که شگرد پروست برای کنار هم آوردن تمام این ضخیت‌ها برای چیست. حین خواندن به نام شخصیت‌ها دقت کنید و حتی یادداشت کنید. تجربه من  این است که نام‌ها در این کتاب سخت‌تر از «جنگ و صلح» هستند. 
جلد‌ها در کل خسته‌کننده نیستند اما پروست قصه و ماجراها را کش می‌دهد. پس این بستگی به این دارد که دوست دارید یک جلد کامل درباره یک ماجرای ساده بخوانید یا نه. مثلاً یکی از جلدها فقط ماجرای چند هفته سفر تابستانی است یا دو جلد کتاب شبیه هم هستند و روایت عاشقانه و ماجرای رومانتیک. اما اگر شروع به خواندن کردید و تا جل پنجم رفتید (به طور مثال) جتماً تا آخر جلد آخر بخوانید چون تازه متوجه می‌شوید که پروست چه‌ها با شما کرده است.
البته با تمام این تفاسیر جزو کتب محبوب من نیست چون دوست دارم ماجراها سرضرب و وهم‌آلود باشد اما یک نکته: نوشتن شبیه پروست اصلاً کار راحتی نیست. قضیه مادلن هم در اوایل کتاب است و کلی کاجراهای شبه‌مادلنی در کتاب وجود دارد که بعد از خواندن کتاب همیشه با شما هستند. حتی دز زندگی واقعی.