یادداشت سیدحسین موسوی

        خب بریم برا ی یادداشت دیگه
راستش نمیدونم کتابی رو که خوب خوب خوب پیش میره و یهو تو خط پایان کله پات میکنه رو چی باید اسمشو گذاشت ، هر اسمی به ذهنتون رسید رو دوست دارم بذارم رو این کتاب،

کتاب خیلی خوب پیش رفت،
حقایقی چند رو راجع به نوشتن و خواندن و کتابخوانی ارائه می‌کرد که واضح و عینی بودن ولی بخاطر ظریف بودنشون دور از نگاه و چشم می ماندند،
از فصل تنبل‌ها اونجاش به دل می‌نشست که می‌گفت آدمهای پر انرژی ممکن است شبیه هم باشند اما تنبل ها هر کدام با سرعت های مختلف ساز خودشان را می زنند.
در مورد جدایی زندگی نویسنده از کتاب‌هاشون هم مطالبی آورده شد که جدا حقایقی واضح بودند ولی بیانی شیوا داشت6

اما بگذارید کمی حق بجانب خود بگیرم و جستار پنجم رو به باد انتقاد بگیرم که یک علاقه مند به کتاب رو چرا باید به اوج بیهودگی و بی اعتمادی به کتاب و رمان کشاند؟
این که ما خودمان بنا به باور خودمان از کتاب فاصله گرفته ایم آیا درست است که دیگران را نیز از کتاب فاصله بدهیم؟!

نمی‌دانم.....