یادداشت پیمان قیصری

        چندتا نظر منفی راجع به این کتاب دیدم و بدون هیچ انتظار خاصی رفتم سراغش. اما اونقدری که بقیه گفتن بد نبود، یک کلاسیک با سبک روایتی بسیار شبیه به جین ایر اما ساکن‌تر و بدون اتفاق هیجان انگیزی، اما اصلا خسته کننده و حوصله سر بر نبود. اگنس‌گری دختر یک خانواده‌ی نسبتا کم درآمد، که اتفاقا مادرش فرزند شخص ثروتمندی بوده که به خاطر ازدواج با پدر اگنس از خونه طرد شده، هست که در هجده سالگی برای اینکه باری بر دوش خانواده نباشه تصمیم میگیره معلم سر خونه بشه تا درآمدی کسب کنه و این معلم بودن سخت تر از چیزی هست که فکرش رو می‌کنه. مثل خیلی از کلاسیک‌های دیگه از عشق و روابط بین آدم‌ها و خدمتکاران و مهمانی‌ها و ... هم سخن میگه. در نهایت از خوندنش ناراضی نیستم.ه