یادداشت مه سان

مه سان

مه سان

1403/7/2

        به انتهای دوستی ام با او نزدیک می شدم. در مدت دوستیمان، زیبایی های کمیابی را با هم شریک شدیم. 
چون دو آینه که مدام در حال انعکاس همدیگرند، ما در یکدیگر ابدیت را به تماشا نشستیم، اما بالاخره روزی فرا می رسد که دایره می چرخد و دوران تمام می شود! 
هر زمستانی بهاری و هر بهار، پایانی دارد! در جایی که عشق است، دیر یا زود، جدایی نیز هست

      
16

2

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.