یادداشت سیدعلی حجازی

        «در این کتاب، باران اسم زنی را آورده است»؛ نلّا بیلسکی.
غزل‌-نامه‌ای طولانی که تبدیل به این کتابِ کوچک شده است.
نامه‌ای که «روی نور راه می‌رود، روی عدمِ حضور، روی اندوه..»
«زندگیِ گذران»، مانند قدم‌های یک دهقان، به آهستگی روی آب راه می‌رود و مخاطب را پرسش‌هایی از این دست تنها می‌گذارد:
«به‌راستی جز چیزهای باورنکردنی چه چیزی را می‌توان باور کرد؟»