یادداشت meli najafi

        به نام او
.
.
.
در یک جمله: این کتاب عزیز ارزش خوندن داره.
در واقع من از نه سالگی با 8 جلد آنشرلی شروع کردم و میشه گفت رسما با کتاب های خانم مونتگری بزرگ شدم (و زندگی کردم.)
تا 30 صفحه‌ی اول مردد بودم (از لحاظ توصیفات زیاد) اما بعد کتاب روان شد و میشد گفت بعد از 30 صفحه کاملا از انتخاب خودم راضی بودم. تعلیق به !
!صورتیه که آدم تا 10 صفحه آخر منتظر یه واقعه است و بعد معجزه در این کتاب اتفاق می‌افتد
.
.
.
برای علاقمندان کار های خانم مونتگمری باید بگم چاپ این کتاب و ترجمه‌اش، (چاپ اول: 1402) یه اتفاق خوشایند به حساب میاد.
اگر این کتاب رو مطالعه کردید، حتما سراغ کتاب قصرآبی و کلاف سردرگم هم برید.
{تنها نکته همون توصیفات زیادی بود که گرچه من این نکته رو جزو سبک نگارش خانم مونتگمری می‌دونم.}