یادداشت زهرا حمزه

        این بار قرار بود همراه پروفسور لانگدن به فلورانس و ونیز بریم تا منشا طاعونی رو پیدا کنیم که قراره باعث کاهش یک سوم از جمعیت بشریت بشه. این کتاب هم مانند قبلی هاش کل ماجراش تو یه ۲۴ ساعت اتفاق میوفته. ضرباهنگ به نسبت سریعه و پر از نماده. ولی چیزی که خیلی منو سر شوق نیاورد و باعث شد امتیاز ۳ بهش بدم دو تا اتفاق بود. اول اینکه احساس می‌شد آقای دن براون برای شروع ماز های پیچیده داستانیش به باگ خورده و این داستان رو با رابرت لانگدنی شروع کنه که حافظه ۲۴ ساعت قبلشو از دست داده؛ دم دستی ترین فنی که میشد زد! مسئله دوم اما تکراری شدن روند داستاناشه. دیگه قبل از نصف که رسید، می‌شد حدس آدم خوبا کی هستن و آدم بد ها قراره چکار بکنن. منو حتا به اندازه نماد گمشده‌اش هم هیجان‌زده نکرد متاسفانه. درکل یک کتاب مثل همه کتابای دن براون بود، از مجموعه رابرت لانگدن و شاید ضعیف‌ترینش. اما درکل از خوندنش پشیمون نیستم و لذت هم بردم.