یادداشت کەوسەر

        یادمە وقتی (هزار خورشید تابان) رو هم می‌خوندم،در اکثر مواقع احساس خشم و ناراحتی بهم دست می‌داد.
هنگام خوندن بادبادک‌باز هم همین بود.
خالد حسینی خیلی خوب تونستە در انتقال هدف خود بە مخاطب،موفق بشە.
ظلم،جنگ،قدرت،وجدان،حسادت،مهربانی،شادی،غم،بار گذشتە و امید بە آیندە.هر یک از این موارد،در این کتاب یادآور ماجراییست.
هر کتابی کە با خوندنش خشم و اندوە بهت دست میدە،قطعاً دارە از یە واقعیتی حرف میزنە.