یادداشت homayounkhodaeian
1404/7/6 - 20:12
یک نوولای تحسین برانگیز از محمود کیانوش، واگویه‌های روشنفکری که در بستر جامعه‌ای سطحی و مبتذل با روانی از هم گسیخته در منجلاب اتهام دیوانگی گرفتار آمده و در تیمارستانی بستری شده است. واگویه‌هایی مملو از فرازهای فلسفی در باب زیست خردمندانه‌ی انسان از زبان فردی مطرود و فراموش شده توسط جامعه‌ای واپس‌گرا و سطحی‌نگر که چارچوب زندگی حقارت بارشان بر پایه‌ی نادانی و بی خردی‌ست به خوبی وضعیت جامعه‌ی ایرانی را بیان می‌کند. مردی که از سر جبر انزوای تحمیل شده بر خود، در گوشه‌ای از سر ناچاری تفکراتش را گویی در آینه برای خود بازگو می کند و حتی امیدی به داشتن یک شنونده‌ی عاقل ندارد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.