یادداشت مریم علویان

        چقدر بدیع بود!
اسکلتی از سیاهی و دخترکی از دنیای رنگارنگ، هرکدام پی چیزی می‌گشتند تا حالشان بهتر باشد. هردو منحصربه‌فرد و جذاب بودند و هیچ‌کدام ایده‌آل نبودند. برگ برنده‌ی کتاب برآورده شدن خواسته‌ی دو موجود ناکامل بود و دادن این حس به مخاطب که لازم نیست برای رسیدن به ایده‌آل ذهنی و برآورده‌شدن خواسته‌ها، به چیزی جز آن‌که هستی تبدیل شوی.
تصویرسازی کتاب هم بسیار هم‌راستا با متن و خلاقانه بود.