یادداشت محدثه سلمانی

        این کتاب رو سال 1400توی نمایشگاه قرآن خریدم و خوندمش. چون شیوه کتاب نقل تاریخیه خوندنش یک کم برای من سخت بود اما کم کم توی حوادث غرق شدم و تا به خودم اومدم کتاب تموم شده بود.
تاریخ واقعا چیزی جز تکرار نیست؛ اون چیزی که ما به اسم سنت های الهی می شناسیم. تاریخ رو باید بخونیم تا مشمول سنت های مثبت تاریخ بشیم نه سنت های منفی. وقتی روایت تاریخی می خونیم می تونیم یک دید کلی به حوادث داشته باشیم و هر حادثه به تنهایی حواسمون رو پرت نکنه.
کتاب الغارات رو که می خوندم همش تلاش می کردم زمانه رو از چشم مردم کوفه ببینم و ببینم چرا فشل و سست شدن. وضعیت سنگینی بوده، بعضی حاکم های حضرت علی چون حضرت به عدل اعتقاد داشتن می رفتن سمت معاویه!حتی عقیل برادر حضرت علی. این تصمیمات از روی نیت شخصی بوده اما اثر اجتماعی می گذاشته. قبیله بازی و تهدید قبیله ها به اینکه اگر فامیل ما رو مجازات کنی فلان میشه یا اینکه چرا از قبیله فلان فرماندار شده و از قبیله بهمان نشده و اینا چقدر اقامه عدل رو عقب می انداخت و مردم هم از چشم ناتوانی حاکم جامعه می دیدن. فساد و غارتگری چقدر اعصاب مردم رو خرد می کرده و ناراضی شون می کرده و هزار عامل دیگه.
امتحان مردم کوفه امتحان سختی بوده و این طبیعت کسیه که هدایت رو پذیرفته. پس لازمه که خودمون رو با خوندن تاریخ و کلمات ائمه و بزرگان دین بابصیرت کنیم تا در برابر حق معذور باشیم.
پیشنهاد می کنم کتاب پس از بیست سال رو هم بخونید. موضوعش به این کتاب نزدیکه و فضاسازیش منطبق بر روایاته