یادداشت حنانه علی پور

        ترجمه ی این کتاب اصلا راضی کننده نبود . 
از طرف دیگه ، این کتاب راجع به «تاریخ دیالکتیک» هست و نه مشخصا دیالکتیک در معنای پسا هگلی . 
پل فولیکه از پیشاافلاطونی ها شروع میکنه و برداشت فلاسفه ی مطرح اون زمان راجع به کلمه ی دیالکتیک رو میگه. بخش مهم ماجرا از اونجا شروع میشه که پیچشی در معنای دیالکتیک از بعد هگل ایجاد میشه . تا قبل اون دیالکتیک به معنای مباحثه و در کل بر مبنای منطق صوری بود. ولی دیدگاه هگل و بعد از اون تاثیری که مارکس ازش گرفت مبناش مخالف منطق صوری هست. 
بخش جذاب تاریخ دیالکتیک برای من اینه که آیا الزاما این تضاد بین منطق صوری و دیالکتیک ( به معنای جدیدش) وجود داره ؟ نمیشه منطق صوری رو پذیرفت و هنوز هم معتقد به وجود نیروهای مخالف هم در عالم بود؟