یادداشت پیمان قیصری
1402/10/18
هر سالمان سال بلواست، صد سال دیگر هم که بگذرد، همه چیز هم عوض شود باز در یک گوشهی این خاک حداقل یک زن(شاید هم یک مرد) وجود دارد که هر سالش سال بلوا باشد... کتاب داستان پیچیده و سختی نداره و با اینکه به شیوهی سیال ذهن نوشته شده اما اصلا سخت خوان نیست، ولی تا دلتان بخواهد غم دارد. غمی که به جان آدم مینشیند. داستان عشق نوشا و حسینا و نرسیدن و درد فراق و ازدواج بدون رضایت و مرد شکاک پفیوز و درد و درد و درد...ه ای تف به قبرت آقای دکتر معصوم، با احترام.ه
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.