یادداشت فاطمه صابری فر

        شاید انتهایِ کتاب تنها عبارتی که به ذهن‌ خواننده میرسد،"جسارت زندگی کردن" است. 
تنها توشه‌ی من از این پانصد صفحه همین بود. باید برای زندگی کردن جسور باشیم. 
کلمات کتاب گیرا هستند. فصل هارا یک‌نفس میشود سر کشید ولی آن‌قدر غنی نیست که بخواهم دو جلد باقی مانده را بخوانم. 
گمان نمیکنم بیشتر از این حرفی برای گفتن داشته باشد.