یادداشت

        کتاب‌های ایشی‌گورو عجیبند؛ کاری به داستان و داستان‌پردازی‌اش ندارم... برای من از آن جهت عجیبند که شاید در خوانش اول معمولی جلوه کنند، اما هر چه می‌گذرد و داستان در وجودم ته‌نشین می‌شود، محبوب‌تر می‌شوند. 
همین غول مدفون؛ اولین بار که خواندمش معمولی بود و شاید حتی پایانش را دوست نداشتم، اما الان که به قصه فکر می‌کنم، نگاه ایشی‌گورو به خاطرات و عشق بی‌نظیر است و پایانش یکی از بهترین پایان‌هایی است که خوانده‌ام...