یادداشت mohammad Hasan gohargazi

        کتابی خوب 
شخصیت هایی ک بشدت از دست خودشون و دنیا خستن ولی جا نمی زنن  ، هر کدوم به نحوی راهشون رو پیدا میکنن و به امید می‌رسن و دوباره امید رو توی خودشون پیدا میکنن و زندگی رو بهتر از سر میگیرن 
کتاب خوش نوشت و روون ،قلمی دلپذیر،ادبیات سر راست و مستقیم
تنها ایرادی که به این کتاب میشه گرفت اینه که از زندگی مردم جنوب رو اونطوری که همه فکر میکنند نشون میده و طوری متفاوت نشون میده ،طوری که برا اکثریت جدیده و ممکنه تا حدی فیک باشه ،ممکنه هم نباشه و بابت همین جاهایی ممکنه صبر کنی و با خودت بگی آیا واقعا این داستان در جنوب اتفاق افتاده؟
بعضی از جاهاش هم  تا حدی زیادی مثبت گرایانه و رویایی بود،
ولی در عوض فشار ارثی ،جبر ارثی که می‌تونه شرایطی مثل درماندگی آموخته شده رو ایجاد کنه خیلی خوب نشون داد