یادداشت نگین جوهر

        پس از خواندن مادام بوواری، نمیدانم شاید تصویر آرمانی از گوستاو فلوبر ساخته بودم اما تربیت احساسات هم به من آموخت و هم مرا کمی گیج کرد. شبیه کسی هستم که در هزارتویی بی پایان گم شده است. تنها شادمانم که خواهم فهمید در انتهای این هزار تو عشق چه برای رو کردن دارد.
به راستی در صفحات آخر کتاب، در حالی که نمیدانم عاقبت فردریک جوان چگونه خواهد شد اما از خودم میپرسم آیا تمام این فداکاری ها ارزشش را داشت ؟