یادداشت z.khatib

        نويسنده‌هایی که از شهر و بوم خودشان می‌نويسند، نوشته‌هایشان یک طور دیگر می‌چسبد. سعید تشکری هم یکی از آن‌هاست. توی این کتاب دست گذاشته روی دوره رضاخانی و واقعه مسجد گوهرشاد.
کتابش خوب بود چون من از این واقعه فقط اسمش را شنیده بودم و هیچ نمی‌دانستم. 
می‌توانست بهتر باشد چون اوایل‌ش کمی گیج کننده و سخت خوان بود و بعدتر درست شد. (یا شاید هم عادی شد.)
و بعضی جاها می‌شد نويسنده بیشتر بگوید و نگفته بود. انگار جا داشت که روایتش کمی پخته‌تر شود. 

درکل، خدا سعید تشکری را رحمت کند که یکی از حوادث تاریخ این سرزمین را برای مثل منی که حوصله اخبار یا کتاب‌های سنگین تاریخی را ندارم ملموس و راحت خوان کرده.