یادداشت محمد ابراهیم آبادی

        به تازگی کتابی از نقاشی ایتالیایی و بزرگ‌ اما ناشناخته در ایران ترجمه شده است. نقاشی که در اوج جولان دادن انتزاع در نقاشی به شیوه و سبک رئالیستی خود پایبند ماند. هرچند که خود نیز شدیدا تحت تاثیر نقاشانی چون پیکاسو و کوبیسم قرار داشت. اما رناتو گوتوزو به شیوه‌ای خاص از کوبیسم بهره برد. به این ترتیب که او درست در لحظه‌ای نیمه انتزاعی از کار دست می‌کشید.
کتاب حاضر شامل چند مقاله، تعدادی از آثار و بخش‌هایی از زندگی نقاش ایتالیایی رناتو گوتوزو است. او نقاشی سرزنده و بسیار فعال بود. در زمینه‌های بسیار متنوعی فعالیت می‌کرد. او درباره نقاشی و در زمینه تئوری هنر می‌نوشت. در زمینه تئاتر همکاری می‌کرد. همچنین موضوعات نقاشی‌هایش تنوع بسیاری داشت. از نقاشی‌هایی با موضوعات مشخصا سیاسی که تحت تاثیر جنگ جهانی دوم بود تا طبیعت بیجان، از اتوبیوگرافی تا منظره نگاری مورد علاقه او بود.
گوتوزوی جذاب علی رغم محبوبیت بسیار بین مردم در میان تعدادی زیادی از منتقدین ایتالیایی نادیده گرفته شده و به او بدبین هستند.