بریده‌های کتاب Queen of Loneliness

ما امتحان داریم کل زندگی درس است به دیگران مانند و با تزویر همدستی من خوب میدانم کجای قصه ات هستم تو خوب میدانی کجای قصه ام هستی؟ پایان باز قصه را با شعر میبندم

دنیا و اسبابش که حالا در پی اش هستی اسباب بازی بود عزیزم... خانه سازی بود

این دست ها غیر قلم با تو فقط رام اند این دستهای منتظر در وجه اخباری در دست هایت ردپای دستهایم هست حتی اگر از دستهایم دست برداری

انگار هفده ساله ام امشب درون شعر از خاطرات منزوی مجبور و لبریزم فرقی نکردم منتها مانند آن ایام دستی ندارم که بگیری یا بیاویزم

برگرد به کنج دل دلتنگ پریشان یعنی تو خودت شاهد تنهایی ما باش این ما که قرار است بمیریم بدین سان در معنی اسمم بنویسید: پشیمان

ای شاعر.... هنوز منتظری؟ این سوالت ولی سوال نبود دختر هیچ خاطرات عقیم قد و وزنی که ایده آل نبود.....

این شعر را پایان نخواهم داد میدانی حالا دهان شاعر خود را پر از در کن ای شاه شاهان خراسان رسم ما این است این جای خالی جای خالی را خودت

چیزی ندارم که بگویم... شاعری تنهام از عالم و آدم بریدم - گرچه خشنودم -

شرحی نوشته ام به بلندای بغض هام کار دل شکسته شاعر، شکفتن است فرقی نمی کند که خلایق چه گفته اند تصحیح خاطرات دلم از تو گفتن است.

این نسخه را برای خطی که شکسته است دیگر مپیچ ... هر چه بگویی که «آه» نیست من خسته ام؛ تمام تنم تیر میکشد این شعرهای شب زده عذر گناه نیست

از منظر عرفان بخواهی زندگی زیباست از منظر شاعر بپرسی آدمی تنهاست شادی ولی کوتاه باید زود برگردی دل بستن دنیا شبیه شهربازی هاست

مثل فيوز سوخته در شب پریده ام اکنون بیا بیا که نگارت شوم بیا من هیچ چیز و هیچ کس شهر قصه هام معشوق شعرهای نمیدانم از کجا...

آری.... کنار آمده ام با سکوت ها با این که مهره بودم و حالا شکسته ام با این که جوهرم به مراتب تمام شد با این که ساکتم.... سر جایم نشسته ام

گلدان خشک خاطره ها کنج آرزو آبی نیاورید که از بیخ خسته ایم دنبال جستجوی چه هستی رفیق من؟ با هیچ کس نرفته و پنهان نبسته ایم

سی سالگی گذشت شبیه نماز صبح در آینه کنار شقیقه سفید بود این زن که کیک می پزد و بی تفاوت است روزی درون قلب تو گرد آفرید بود

با تو یک روز زنده خواهم شد پرده ها گوشه های گوش نواز «عاشقان کشتگان معشوق اند برنیاید از کشتگان آواز»

بگذریم از تمام خاطره ها خاطراتی که سورمه ای هستند خاطراتی که خوب میدانند شب دراز و قلندران مستند

افتخاری صدای صیاد است در به روی سکوت میبندد دختری که تو عاشقش باشی باز نیلوفرانه میخندد

ملکا... ذکر نام زیبایت همه شکها شده است شکل یقین عاشقان را دوباره میسازد زندگی بعد زندگی ست.... ببین..... اصفهانی چقدر با معناست عشق و عرفان چه مرز باریکی تهمت و رنج و رنگ و رسوایی شعر ما ارمغان تاریکی....

سنگفرش پیاده رو امشب می رساند مرا به یاد شما کار خلعتبری ست؛ بی نقص است بوسه زد بر لبم صدای خدا