به نام خدا:)
دلم پر بود.... نه از غمی مشخص، که از یک خلأ عمیق، یک نیاز بی‌پایان به درک شدن پس دست بردم و کتاب وداع را برداشتم🌱✨
از اول میدانستم این کتاب قرار است پناهگاه باشد و مرا در میان سطر سطر شعرهای کهن و نو جای بدهد.
 
قبل از اینکه کلاس عربی شروع شود تصمیم گرفتم ان را بخوانم،وقتی چشمانم بر روی واژه‌ها نشست ، آرام آرام، و ناگهان، جادوی کلمات آغاز شد. ان ها فقط حروف نبودند ، بلکه روح‌، نفس‌، حیات‌ بودند و از ان موقع فهمیدم این کتاب قرار است با آغوش باز، پذیرای روح سرگردان من باشد.💕🥀
و در اخر هنوز در تعجب به سر میبرم که یک معلم فارسی با اون سن و سال که تو مدرسه ماست بتونه انقدر زیبا شعر بگه. :))))) 
«شرحی نوشته ام به بلندای بغض هام
 کار دل شکسته شاعر، شکفتن است
 فرقی نمی کند که خلایق چه گفته اند 
تصحیح خاطرات دلم از تو گفتن است»