بریده‌های کتاب مهشاد جهانبخش

از عشق سخن باید گفت. همیشه از عشق سخن باید گفت. می گوید: عشق، ترجیع بندی‌ست که هیچ رجعتی در آن نیست. می گوید: تکرار نامکرّر است. بی‌عشق، خانه حقیر است، محله خاموش است، شهر افسرده است، فضا تنگ است، دنیا تاریک. بی‌عشق، در هیچ سنگری سربازی نیست، در هیچ نبردی، فتحی. دوست داشتن خوب است، عشق، اما، عالی‌ست. دوست داشتن آرامش است، عشق غوغاست. دوست داشتن دریاست. عشق، آتشفشانِ همیشه زنده‌ی روح. بی‌عشق، جهان قبرستانی‌ست همه قبرهایش خالی خالی؛ باغی بوته‌هایش درخت‌هایش همه خشکیده و پژمرده. بی‌عشق، چشمه بی‌آب است. قلب، بدون راز.