بریده‌های کتاب مهدیه نوری

اگر عزت و هیبت و بزرگی میخواهی، بدون سلطنت و حکومت، از ذلت معصیت حضرت حق جل و علا به عزت طاعتش هجرت کن.

هر آنکه حب دنیا در دلش نشست بیم آخرت از قلبش برخواست، و هر آنکه حرصش به دنیا زیاد شد، بغضش هم به خدا افزون گشت. کاش میدانستند که محروم از آخرت را داشته های دنیا سودی نرساند.

ماه رمضان، ماه بهار و نزول قرآن است. قرآن باید بر ما هم نازل شود؛ یعنی به گونه ای قرآن بخوانیم و با آن انس بگیریم، که احساس کنیم این ایات بر خود ما نازل شده است؛ یعنی متوجه باشیم که خداوند آن آیه را به((من)) می‌گوید. وقتی خود را مخاطب قرآن قرار دادیم، اینجاست که روح ما با قرآن انس می‌گیرد.

با من برنوبه دوش ياغى مشروطه خواه عشق كاري كرده که تبريز می‌سوزد در آه بعدها تاريخ می‌گوید كه چشمانت چه کرد با من تنها تر از ستارخان بی سپاه

دنیا پر از صداست، تو گاهی سکوت کن گاهی سکوت گام نخست شنیدن است

زیباترین نبودی و من ماه خواندمت این است عشق، عشق بدی را ندیدن است!

باید تعلیم و تربیت را طوری تعریف کنیم که مرز های آن مشخص باشد. تعلیم و تربیت باید ناظر به تحولی در شاگرد، در ارتباط با معلم، اما معطوف به معیار ها باشد. با این تعریف، ارتباط با معلم همانا ضرورت تعلیم و تربیت است، زیرا معیار ها به خودی خود بی جان‌اند، اما معلم به عنوان مظهر معیارها، به عنوان راه، نه به عنوان مقصد.