بریده‌های کتاب ریحانه خالقی

عشق به خدا، شرط اولش این است که تکبر از دل تو برداشته شود. درســت است که خدا به ادب تو نیاز ندارد و بی ادبی های تو را هم می بیند، اما اگر گاهی درِ خانۀ خدا مؤدب شوی، تکبر تو مقابل خدا لهِ می شود و کم کم از بین می رود.

خدا نماز را به گونه ای قرار داده است که اکثرا ًهنگام اذان دلمان نمی خواهد همان لحظه بلند شویم نماز بخوانیم. اما اگر به خاطر خدا پا روی دلت گذاشتی، کم کم سنگ دلت نرم و تکبرت خُرد می شود.

مؤدبانه ســر نماز ایســتادن یعنی چه؟ یعنی اولِ وقت نماز خواندن، یعنی قرائت صحیح داشــتن، یعنی درست نماز خواندن، یعنی مستحبات حداقلی نماز را رعایت کردن. یعنی وقت گذاشتن برای نماز و عجله نکردن برای تمام کردن نماز.

وقتی که مشغول کاری هستی، یک دفعه مؤذن، اذان می گوید. می گویی «آخر الان حال ندارم»، می گوید «اتفاقا ًنماز طوری طراحی شده، تا حال تو را بگیرد. برای اینکه مؤدب بشوی، باید کمی به خودت ضدّ حال بزنی. اساس کار بر این است که نماز حال تو را بگیرد، پس تسلیم باش!»