بریده‌های کتاب پناهنده ی کلمات ✨💙

Maybe I would have stayed in that bookstore, where I should have been completely safe. But anyway, a life spent in the suffocation of boredom and isolation is not much of a life. شاید باید در همان کتابفروشی می ماندم، جایی که در امنیت کامل بودم . اما به هر حال ، زندگی ای که در خفقان کسالت و انزوا بگذرد، چندان زندگی به حساب نمی آید :)

When the time comes, you're the one who has to die. No one else can do it for you. That means you have to live for yourself وقتی زمانش برسه، این خودتی که باید بمیری هیچ کس دیگه ای نمی تونه این کار رو به جات انجام بده. این یعنی تو باید واسه خودتم زندگی کنی :)

تنها دلیلی که می خواستم زودتر خوب بشم ، این بود که بتونم تو رو بهتر بشناسم، این تنها چیزی بود که می تونستم بهش فکر کنم:)

متشکرم که حتی وقتی خودم هم نمی دانستم کی هستم ، دوستم بودی :) متشکرم که موقع غذا خوردنم سینی ام را می چرخاندی متشکرم که دوباره باعث شدی احساس کنم جذابم حتی اگر برای مدت کوتاهی بوده باشد متشکرم که زندگی لعنتی ام را نجات دادی، حالا هر ارزشی که داشته باشد✨

تنها زمانی که بفهمیم چه کسی بودیم و چه کسی هستیم ، می توانیم آینده ی مان را مال خود کنیم :)

گذشته درون ما نهفته است، چه مسیرمان را تغییر دهیم و چه به همان راه ادامه دهیم . بدون گذشته ی مان ، ما کاغذ هایی خالی هستیم. :)

زندگی چه فایده ای دارد، اگر آن را زندگی نکنیم؟ و هیچ لحظه ای بهتر از زمان حال نیست، این تنها زمانیست که متعلق به ماست. :)

ما نمی خوایم اونا خندیدن رو به کل فراموش کنن ! :)

_... اونجا با اینجا خیلی فرق داره؟ مو نتوانست جلوی خنده اش را بگیرد و گفت :« اوه، آره . اینطور فکر می کنم. » _چطور؟ مردمش خوشحال ترن؟ +شاید

کتاب ها باید سنگین باشن چون تموم دنیا توی اوناست :)

کتاب ها حالت چسبندگی دارن و خاطره ها بیشتر از هر چیز دیگه ای به صفحات کتاب می چسبن :)

آنها حقیقت را گردن می زنند :)

تو بدون کتاب هایت نمی توانی زندگی کنی. :)

هیچ چیز را بیش از این دوست ندارم که به شما، خورشیدی که قرن ما را نورانی ساخته، نزدیک تر شوم

الکس گفت :« واقعا فکر می کردی بدون خداحافظی می رم؟ » آرتور شانه بالا انداخت و گفت:«امیدوار بودم اگه خداحافظی نکنیم واقعا از هم جدا نشیم. »

شب آخر الکس به آرتور گفت :«می دونی ، فردا دارم می رم . » آرتور گفت :« می دونم ولی می خوام تصور کنم امشب تا ابد طول می کشه. »