بریده‌ کتاب‌های پناهنده ی کلمات ✨💙

تنها زمانی که بفهمیم چه کسی بودیم و چه کسی هستیم ، می توانیم آینده ی مان را مال خود کنیم :)

گذشته درون ما نهفته است، چه مسیرمان را تغییر دهیم و چه به همان راه ادامه دهیم . بدون گذشته ی مان ، ما کاغذ هایی خالی هستیم. :)

زندگی چه فایده ای دارد، اگر آن را زندگی نکنیم؟ و هیچ لحظه ای بهتر از زمان حال نیست، این تنها زمانیست که متعلق به ماست. :)

ما نمی خوایم اونا خندیدن رو به کل فراموش کنن ! :)

_... اونجا با اینجا خیلی فرق داره؟ مو نتوانست جلوی خنده اش را بگیرد و گفت :« اوه، آره . اینطور فکر می کنم. » _چطور؟ مردمش خوشحال ترن؟ +شاید

کتاب ها باید سنگین باشن چون تموم دنیا توی اوناست :)

کتاب ها حالت چسبندگی دارن و خاطره ها بیشتر از هر چیز دیگه ای به صفحات کتاب می چسبن :)

آنها حقیقت را گردن می زنند :)

تو بدون کتاب هایت نمی توانی زندگی کنی. :)

هیچ چیز را بیش از این دوست ندارم که به شما، خورشیدی که قرن ما را نورانی ساخته، نزدیک تر شوم

الکس گفت :« واقعا فکر می کردی بدون خداحافظی می رم؟ » آرتور شانه بالا انداخت و گفت:«امیدوار بودم اگه خداحافظی نکنیم واقعا از هم جدا نشیم. »

شب آخر الکس به آرتور گفت :«می دونی ، فردا دارم می رم . » آرتور گفت :« می دونم ولی می خوام تصور کنم امشب تا ابد طول می کشه. »

گفت:« فقط انجامش بده، هیچ کس دیگه ای این کارو نمی کنه، پس فقط انجامش بده. »

جهان و هر آنچه در اوست، نغمه ای حیرت انگیز است، ما فقط باید بخوانیمش :)

آنجا نبودیم. این آدم ها با این اسم ها در این ساحل نبودیم. ما در موسیقی گم شده بودیم. ما رفته بودیم. ✨💕

گویی جزیره ها معلق اند، شاید تمام دنیا معلق است و پندار ها همچون دلفین هایی از عمق وجودمان خیز بر می دارند تا غافلگیرمان کنند و رویا ها به مار ها می مانند :)