بریده‌های کتاب هادی دهدار

افراد جاهل و نادانی هستند که تصور میکنند همه چیز را میدانند...

ریو به تارو گف :فردا به بیمارستان بیاید برای تزریق واکسن پیشگیری از بیماری ولی قبل از اینکه بیایی بهتر است بدانی که شانس شما برای زنده ماندن کم است تارو گفت :صد سال پیش طاعون کل جمعیت شهری در ایران را کشت به جز یک نفر را و این باز مانده کسی بود که کارش شستن اجساد ناقل این بیماری بود

تارو از ریو پرسید :این چیزها را چه کسی به شما یاد داده است دکتر؟ ریو پاسخ داد:رنج و بدبختی

ریو: آبا برا خدا بهتر نیست که ما اعتقادی به او نداشته باشیم و با توان و قدرت خودمان با مرگ مبارزه کنیم؟بدون اینکه نگاهمان را به سوی آسمانی بالا ببریم که او ساکت و خاموش است.

تارو :ریو چرا فدا کاری میکنی وقتی به خدا اعتقاد نداری؟ ریو:من اگر به خدای قادر مطلق اعتقاد داشتم دست از معالجه بیمارانم میکشیدم و این کار را به خدا واگزار میکردم.هیچکس اینجوری خدا را قبول نداره

تارو :ریو توهم مثل کشیش پانلو فکر میکنی طاعون جنبه خوبی هم داره؟ ریو:هنگامی که فلاکتی که طاعون به همراه می آورد را می بینید یا باید یک آدم دیوانه شوید یا یک آدم ترسو یا کاملا کور تا این که بتوانید برده وار تسلیم او شوید...

پیرمرد به تارو گفته بود .که خدایی وجود ندارد .زیرا در غیر اینصورت نیازی به کشیش ها نبود...

در شهر هیچکس نمیخندید .جز کسانی که مست بودنند

کانت:آنجا که پای عقل و تجریه می لنگد خلا پدید می آید... که میتوان با ایمان پر کرد

سوفی: هیچ فکر کرده ای بین ورق های بازی خال دل و پیک و خشت و گشنیز زیاد است ولی یک ژوکر بیشتر نیست؟