بریده‌های کتاب miss bella

ما فکر میکنیم وقتی خوابیده ایم، دنیا هم به خواب فرو میرود. انتظار داریم صبح که شد، همه چیز را مثل قبل از سر گیرد، دست نخورده، بدون خدشه. انگار چون ما توقف کرده ایم، زندگی هم توقف میکند.

ازادی ما یک سراب بود. همه چیز در بی توجهی خلاصه میشد.

خشونت همواره به اشکالی سراغمان می اید که انتظارش را نداریم: سریع، بی سر و صدا، پنهان در چیزی دیگر. همیشه میدانست برای ارتکاب به قتل لازم نیست ماشه را بکشی_گاهی فقط لازم است تفنگ را پر بکنی و بگذاری خودش در برود.

با صدای بلند که کلمات را میخوانم، در جلد ان ادم ها فرو میروم و تجسم میکنم جای یکی دیگر بودن، زندگی دیگری داشتن، چه حس و حالی دارد.

زن ها از بدو تولد با حس عذاب وجدان روبه‌رو اند. ما همیشه فکر میکنیم مسئول تمام مشکلاتیم. نیاز به عذرخواهی همیشه در ما وجود دارد.

دلم میخواهد این حس را درک کند: دنبال چیزی گشتن و هرگز نیافتنش. فکر اینکه کجا ممکن است ان را گم کرده باشد، درست همانطور که من به چشمانش نگاه کرده و دنبال حسی گشته بودم که سابقا به من داشت.

چقدر دیوانه کننده است، نیمه شب ها بیدار ماندن بدون هیچ همراهی جز افکارت.