بریده‌های کتاب Bahar

هیچ وقت خدا یک چیز واقعی را حالا هر چه که می خواهد باشد پشت یک ظاهر دروغین پنهان نکرده ام.

به در و دیوار خانه اش خیره می شود؛ به اتاق های تو در تو؛ به نقلی بودن آشپزخانه اش. بعد از سالها زندگی کردن در یک اتاق کوچک ، این خانه برایش حکم قصر را دارد؛ قصری که حضور بچه هایش ، منبع روشنایی اش بوده اند.حالا حس می کند از نور خانه اش کم شده.

تنها راه ساده ای که می توانی به احساسات نسبت به یک نفر دیگر پی ببری این است که از او خداحافظی کنی.

هسه میگه ، شادی به چگونگی مربوطه نه به چه چیزی بودن

من دویدن را باور داشتم. من باور داشتم که اگر مردم هر روز بیرون بروند و چند کیلومتر بدوند دنیا جای بهتری خواهد شد، و باور داشتم که این کفش ها برای دویدن بهترند. مردم باور مرا حس می کردند و می خواستند سهمی از آن داشته باشند. به این نتیجه رسیدم : باور ! باور ، نیرومندتر از هر چیزی است.

مردی که کوهی را جا به جا می کند از سنگ های کوچک آغاز می کند.