بریده‌های کتاب arefe

sometimes, we have to leave what we know , to find out what we know.

دانستن حقیقت ، دیدن و گفتن اش ، تجربه هایی متفاوت اند.

اگر هر آنچه میخواهم انجام دهم، نشستن و حرف زدن با تو باشد ... گوش میکنی؟ - اَن اشفورد

دو ضرب المثل هستند که معمولاً بخشی از قوانینِ عمومیِ زندگی در نظر گرفته می شوند. بهتر است بگویم هرکدام راه فراری پیش روی‌مان می گذارند : « گاهی آدمها دوست ندارند همان کاری را بکنند که تو میکنی.» و این که « اشتهای یک نفر سوءهاضمه ی دیگری‌ست.»

همیشه ی خدا پا توی لجن می گذارم و تازه وقتی به کثافت کشیده شدم می فهمم! اما یک چیزی را خوب یاد گرفته ام ، و آن این است که چطور کفش هایم را پاک کنم و به راهم ادامه بدهم. همه ی ما گاهی پا توی لجن میگذاریم ، به مانع برمیخوریم، گند بالا می آوریم ، گند میزنند به احوال‌مان، مریض می شویم، به چیزی که میخواهیم نمی رسیم، از هزاران « می تونستم بهتر عمل کنم » و « کاش این اتفاق نیفتاده بود» در زندگی مان میگذریم ...

Words are momentary, intent is momentous. کلمات لحظه ای اند ، مهم نیت است.

اما هیچ بخشی از عشق خیالی نبود. عشق همیشه واقعی بود ؛ حتی اگر زخمی ات میکرد.