بریده‌های کتاب A.S.Razavi

«آقا، چون شما مشتی هستی و اطاعتت مثل اطاعت از امام‌هاست، ما دوست داریم و به حرف گوش می‌کنیم.» ... «ما باید کاری کنیم که بازوان ولایت فقیه قوی باشه. کاری کنیم که آقا با خاطر جمع جلوی دشمت بایسته.»

«من حاجتم شکفتن لبخند رهبر است»

مادر فقط یک بار بهش گفته بود که « اگر آقا روح‌الله بیاد، به کمک جوون‌هایی مثل تو باید کاری بکنه» و حسن مانده بود.

حواسش به آفت‌های کار هم بود. همیشه می‌گفت:« باید مواظب باشیم اهداف مقدسمون رو گم نکنیم. نکنه دنیازده بشیم و دینمون رو دولتی کنیم. خدا نیاره روزی رو که از وقتی می‌رسیم سرکار، فکرمون پیش وام مشکن و تسهیلات و بازنشستگی و این چیزها باشه!»

« بپه‌ها، می‌دونین نصرت الهی چه‌جوریه؟ این نیست که ما بشینیم و دعا کنیم و راه‌حا بیاد تو ذهنمون. این طوریه که مثلاً اگه یه غیرمسلمون بیست بار باید دستگاهی رو تست کنه تا ایرادش رو پیدا کنه، برا من شیعه تو دومین بار اون ایراد معلوم می‌شه.»

«ایشان نه اینکه در کارش اخلاص داشته باشد، سرتاپایش اخلاص بود.»

«موضوع پایان‌نامه: شیوه‌ی مدیریتی سردار سرلشکر حسن تهرانی مقدم. عنوان: مدیریت بر قلب‌ها!»

در واقع هرکس فکر می‌کرد خودش دوست صمیمی حاج حسن است. ... حاج حسن استاد ارتباط گرفتن با افراد مختلف و جذبشان بود. همه آدم‌ها را دوست داشت. کینه کسی توی دلش نمی‌ماند. حتی توی ذهنش هم نمی‌ماند. با تمام مهارتی که در شناسایی آدم‌ها داشت و با همه تیزهوشی و فراستش، درمورد آدم‌ها پیش قضاوت نمی‌کرد.

می‌گفت:« کاری رو که خوب انجام دادی، وانستا همونجا تا تشویقت کنن. زودی ار در پشتی دربرو!»

سال 1381، ظهر روز تولد حضرت زهرا، قله‌ی همیشه سپید دماوند از تراکم 4200 بسیجی و سپاهی به سیاهی می‌زد. از بلندترین جای ایران خورشید نزدیک‌تر به نظر می‌رسید و سایه‌ی پرچم «یا زهرا» روی تنها کشور رسمی شیعه افتاده بود.

«از آقا که سرت شلوغ‌تر نیست. اینکه آقا می‌ره کوه، فقز برای ورزش نیست. می‌خواد من و تو یاد بگیریم.»

گفته بود:« من اگر مردم هم روی قبرم بنویسید: اینجا مدفن کسی است که می‌خواست اسرائیل را نابود کند.»

برای مادر همه کاری می‌کرد.

می‌گفت:« بعد از حسن باقری، ما یتیم شدیم.»

امنیت مردم مهم‌تر از رفاه و فرهنگ و همه‌چیزشان بود.

می‌گفت:«هیچ از بقیه عقب نیستیدو من خودم از جایی شروع کرده‌م که فرق لوله و اسلحه رو نمی‌دونستم!»

وقتی یک یاز با کسی زندگی کرده باشید، بعد از آن تنها زندگی کردن تبدیل به شکنجه می‌شود.

یکی از راه‌هایی که عشقش را به او نشان می‎‌داد همین بود. در حساس‌ترین و مهم‌ترین مسائل هم به او اعتماد داشت.

تنها خود عاشق است که قدر و منزلت عشق را تعیین می‌کند.

عجیب و غریب‌ترین آدم‌ها هم می‌توانند محرکی برای عشق باشند.